Om lekker te functioneren moet alles stromen en wil je niet dat er ergens wat vast zit.
Maar het is onvermijdelijk dat er zo nu en dan toch iets blokkeert. Hoe goed je je best ook doet.
Afgelopen week vroor het dat het kraakte. En door het vriezen kwamen dingen vast te zitten, letterlijk.
Wij wonen sinds kort landelijk en dit jaar is alles voor ons anders en nieuw. We willen dat het goed gaat met ons gezin en onze dieren, en dat vergt planning. Ik denk dat veel mensen wel begrijpen (en/of zelf doorvoelen) hoe het is met een druk gezinsleven. Alles past precies, maar een kink in de kabel kan het hele kaartenhuis doen instorten.
Onze planning maakt dat we samen kunnen eten, de kinderen op tijd op school zijn en wij op ons werk, de dieren verzorgd worden en het huis ook nog een beetje op orde blijft. Het past keurig in elkaar, maar het vergt wel planning én flexibiliteit. Want zeker in de winter komt het nog wel eens voor dat één van ons (of soms wij allemaal) geveld wordt door een virus. Dan moet onze planning omgegooid worden, zodat de belangrijkste zaken door kunnen blijven gaan. Want het is foute boel wanneer echt alles tot stilstand zou komen.
Met een beetje veerkracht, flexibiliteit en hulp van anderen, kunnen we dan blijven functioneren.
Veerkracht
Wat geldt voor onze dagelijkse planning, geldt ook voor onze mentale processen. Om je fijn te voelen moet het blijven stromen en wil je geen blokkades hebben. Komt er toch een hobbel op je pad of een kink in de kabel, dan vergt dat veerkracht en flexibiliteit. De hobbel moet genomen of opgeruimd worden en soms is er een omweg nodig. Hulp van een ander maakt het werk altijd gemakkelijker.
Het is niet erg wanneer er af en toe wat vast loopt. Vaak is het in de eerste instantie ronduit vervelend en naar. Maar soms kun je er ook wat moois in zien en biedt het je een andere kijk op de wereld.
Zo was het afgelopen week. Ik had wel vooruit gekeken en gezien dat het ging vriezen. Ik had op tijd gepland om de kranen buiten af te koppelen.
Maar ik had er niet op gerekend dat ook de kraan bij de stallen vast zou komen te zitten. Ik moest een andere manier gebruiken om de dieren van water te voorzien (emmers sjouwen) en ik kwam te laat op mijn werk. Maar ik kreeg ook hulp en er was begrip. En toen kon ik ook kijken naar de mooie kanten. Want het ijs op de hekken en de bevroren druppel uit de kraan heeft ook iets wonderbaarlijks.
Dat neemt overigens niet weg dat ik nog steeds liever heb dat het water gewoon uit de kraan stroomt. Want hoewel je een omweg kunt nemen, is het wel zo fijn om de kortste route te kunnen nemen. In dit geval weet ik dat de dooi binnenkort weer ingezet wordt en dat het ongemak tijdelijk is.
Wanneer er geen uitzicht zou zijn op verbetering van het weer zou ik gaan investeren in materiaal dat er voor zorgt dat het water kan blijven stromen. En ook dat geldt voor ons innerlijk wezen. Wanneer er blokkades zijn kun je soms de storm uitzitten, maar het kan ook nodig zijn om te investeren in mogelijkheden die je flexibiliteit vergroten.
